ΝΤΕΡΒΙΣΟΡΕΜΑ
Του Διονυσίου Φράγκου

    Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι του παλικαριού όταν άκουσε τις λέξεις «Θα ξεκοιλιάσω τις γκαστρωμένες Γυναίκες και θα βγάλω τα παιδιά στην λάκκα». Τράβηξε την πιστόλα του και έγινε το καλό.
    Όταν ήμουν μικρός θυμάμαι μέναμε στις σταφίδες το καλοκαίρι, φυλάγαμε τα αλώνια, όλος ο κόσμος έμενε στα χτήματα μέχρι να μαζευτούν οι σταφίδες. Τα βράδια ανάβαμε φωτιές και έβλεπες ένα πανόραμα. Παντού φωτιές, συζητήσεις και τραγούδια, στα Ξεράκια, στο Ξερόκαμπο, στα Κοντάκια, στην Κουκλιά, στο Σταυρωμένο δένδρο, στα Μεγαμπέλια, Μεσονύχια, Αγιο Λια, Μαζαράκι και Κριθαριά.
    Ο πατέρας μου ένα βράδυ, με τον Νιόνιο τον Ξάδερφό μου και με ένα ντουφέκι μπροστογιομή πήγαν να φυλάξουν για λαγό στο πέρασμα, είχαν δει λέει αχνάρια λαγού σε ένα μπογάζι. Ήταν φεγγάρι σαν ημέρα, όταν ακούνε στο βάθος της ρεματιάς πατήματα. Ήταν ένας τσάκαλος… τον σημαδεύει, του πατάει το πρώτο, ίσια το καψούλι ακούστηκε, ο τσάκαλος χάζεψε και κοίταζε. Του σκάει το δεύτερο και τότε πήρε φωτιά και το άλλο. Ο τσάκαλος έπεσε νεκρός, τον πήρανε και τον φέρανε στα αλώνια, ξυπνήσανε όλοι στα αλώνια να δουν τον τσάκαλο, ξύπνησα και εγώ. Πρωί πρωί ο Γέρο Μάνθος (Φράγκος Παναγιώτης Κ.) με το ένα χέρι και τη μαγκούρα (το άλλο χέρι του το είχαν κόψει, είχε πάθει γάγγραινα) το περιεργαζότανε. Του σήκωσε τον πισινό με τη μαγκούρα, είναι λέει «σερνικό. Να τα αυτά του…τσακαλός είναι».
    Το έμαθε και ο γέρο Καμπάνης (Καυκάς Αναστάσιος) το γεγονός και μαζί με τον πατέρα μου το έγδαραν πήραν το τομάρι και τα πόδια και τα πήγαν στο δασαρχείο στην Πύλο και πήραν λεφτά. Ηταν τότε τα Τσακάλια επικηρυγμένα.
    Άκουγα ότι τον Τσάκαλο τον σκότωσαν στο Ντερβισόρεμα. «Γιατί πατέρα το λες Ντερβισόρεμα» του λέω, «γιατί παιδί μου εκεί σκοτώσανε τον Ντερβίση» «Το Ντερβίση; Και ποιος ήτανε ο Ντερβίσης, γιατί τον σκοτώσανε;» Και μου διηγήθηκε την ιστορία που την είχε πει ο Πατέρας του.
    Όταν παιδί μου έγινε η Ναυμαχία στην Πύλο, στο Ναβαρίνο και ενικήθηκαν οι Τούρκοι από της τρεις μεγάλες δυνάμεις. ΑΓΓΛΙΑ – ΓΑΛΛΙΑ – ΡΩΣΙΑ δόθηκε εντολή οι Τούρκοι να φύγουν από την ΕΛΛΑΔΑ. Ο Ντερβίσης της περιοχής του ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ που είχε στην δούλεψή του τρία παλικάρια, άρχισε να μαζεύει τα πράγματα του για να φύγει, να πάει στο Μάραθο, που ήταν ένα καράβι Τούρκικο να αποβιβαστεί και να ξεκινήσει μαζί με άλλους Τούρκους όλης της επαρχίας Πυλίας και Τριφυλίας για την Τουρκία. Ήταν όμως όλο στενοχώρια που έφυγε, τα παλικάρια τα είχε και φύλαγαν τα πρόβατα, του έκαναν όλες τι δουλειές και τους έλεγε ότι τους ταΐζε ψωμί και χωρίς αυτόν θα είχαν πεθάνει, είχε τους υπηρέτες του και όλα τα καλούδια στο χωριό, ήταν όλα δικά του.
    Τα παιδιά ο μεγάλος Φράγκος Γιώργης και ο μικρός Φράγκος Δημήτρης,(τον άλλον δεν γνωρίζω το όνομα του) συζητήσανε και αποφασίσανε να τον βάλλουν σε ένα άλογο και να τον ξεβγάλουν, χρόνια ζούσαν μαζί, από τον δρόμο που πήγαινε Μισονύχια – Ξεράκια –Νάσια – Χώρα να τον πάνε στον Μάραθο. Ο Δημήτρης δεν ήθελε να πάει ο Τούρκος κάτι του είχε κάνει, τον πείσανε όμως οι άλλοι με το καλό, και όλοι μαζί ξεκινήσανε για τον Μάραθο.
    Ο Τούρκος καταστεναχωρημένος τσίριζε συνέχεια επάνω στο άλογο, του την είχε δώσει που έφευγε, δεν ήθελε να φύγει. Όταν σε κάποια στιγμή βρισκόντουσαν κοντά στο Βαϊνίτη, είπε «Του κερατά δεν θα γυρίσω πίσω στην ΕΛΛΑΔΑ…άμα γυρίσω θα πιάσω όλες τις γυναίκες που είναι γκαστρωμένες του ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ θα τις ξεκοιλιάσω και θα βγάλω τα παιδιά στην λάκα.
    Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι του μικρού, «ακόμα ρε κερατά μας φοβερίζεις;» του λέει τραβάει την πιστόλα του, εκείνη την στιγμή τον είδαν οι άλλοι, και φώναζαν «μη Δημήτρη μη Δημήτρη». Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ έκανε το καθήκον του, με μια που του έριξε ο Ντερβίσης έπεσε νεκρός από το άλογο. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ελάκισε, λίγες μέρες κρυβότανε στους λόγγους, γιατί λίγες μέρες μείνανε και οι Τούρκοι στην ΕΛΛΑΔΑ.
    Η πράξη του ΔΗΜΗΤΡΗ ήταν ηρωική. Είχε σκοπό ο τούρκος Ντερβίσης να μην αφήνει γυναίκα να γεννάει στο ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟ, όταν επέστρεφε, είχε σκοπό να αφανίσει το Χωριό. Γι’ αυτό ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΡΑΓΚΟ καλά του έκανες.
    Σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής, και από πολλά χρόνια προς τιμήν του, το ρέμα της περιοχής, καλώς η κακός το έχουν ονομάσει Ντερβισόρεμα, για να θυμίζει πως ένα παλικάρι ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ εκεί έκανε το καθήκον του για τις γυναίκες του ΒΑΧΟΠΟΥΛΟΥ σκότωσε τον αδερφό του, που είχαν γεννηθεί από την ίδια μάνα, αλλά από ΈΛΛΗΝΑ πατέρα τα παιδιά και Τούρκο πατέρα ο Ντερβίσης.

ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟ 18-06-2000
Φράγκος Διονύσιος